Dereń biały – cornus
alba sibirica
Nazwa łacińska:
Cornus alba 'Sibirica'; Nazwa polska Dereń biały odm. syberyjska Pochodzenie Wschodnia Europa, Syberia, Chiny, Korea
Wysokość , pokrój 2-3m, pokrój krzaczasty, z czasem rozłożysty a pędy dotykające wilgotnej gleby ukorzeniają się powodując ekspansję rośliny
Liście/igły jajowate, zielone od spodu sinozielone, jesienią czerwono-różowe
Kwiaty - okres kwitnienia 4-płatkowe, białe, drobne, zebrane w półkuliste baldachogrona * maj, czerwiec powtarza kwitnienie do jesieni
Owoce, nasiona sinobiałe do niebieskawych,
Tempo wzrostu średnie
Zastosowanie krzew ozdobny szczególnie jesienią i zimą kiedy jego liście i pędy zmieniają kolor na czerwony ; Cięcie, formowanie dla zagęszczenia pokroju można wiosną przyciąć na 1/3 wysokości
Rozmnażanie siew, sadzonki zdrewniałe, odkłady
Wymagania słońce, półcień, gleby wilgotne, zasadowe lub obojętne na kwaśnych rośnie nieco mniej bujnie, dobrze znosi zanieczyszczenia powietrza i okresy suszy ; mrozoodporność całkowita
Forsycja – forsythia
intermrdia lynwood
Krzew, początkowo wyprostowany wąski i wysmukły, później
rozszerzający się. Osiąga 2-3 m wysokości. Liście żywozielone. Kwiaty jasnożółte,
rozmieszczone wzdłuż gałęzi, zwracające uwagę, IV-V. Stanowisko słoneczne.
Potrzebuje żyznych, zasobnych gleb. W miejscu osłoniętym szybciej kwitnie.
Zastosowanie w zieleni miejskiej, w parkach i większych ogrodach, pojedynczo i
w grupach.
(autorzy: Magdalena Tomżyńska; Agencja Promocji Zieleni –
APZ)
docelowa wysokość od 1 m do 2 m
barwa kwiatów żółte
pora kwitnienia kwiecień
wymagania: stanowisko słoneczne; walory odporność na
zanieczyszczenia
zastosowanie ogrody przydomowe; zieleń publiczna; szpaler
Tamaryszek – tamarix
Tamaryszek (Tamarix). Krzew lub niskie drzewo, mrozoodporne,
o wiotkich pędach. Kwiaty drobne, różowe, zebrane w pierzaste wąskie grona,
które tworzą rozgałęzione wiechy na szczytach pędów. Liście małe, łuskowate
bądź igiełkowate, zielone. Jesienią krzewy żółkną. Owoc - sucha torebka.
Rozmiary: Wysokość 2-3 m, szerokość 2-5 m.
Gatunki i odmiany: Tamaryszek czteropręcikowy,
drobnokwiatowy (Tamarix tetrandra, T. parviflora) - krzew o szerokim i luźnym
pokroju, kwiaty jasnoróżowe pojawiają się na zeszłorocznych pędach, wysokość
równa szerokości 2 x 2 m. Tamaryszek francuski (Tamarix gallica) - gatunek
najatrakcyjniejszy z gatunków uprawianych w Polsce, kwiaty różowe, pędy
pomarańczowe lub czerwono-brązowe, osiąga do 6 m wysokości.
Kwitnienie: IV- V (drobnokwiatowy), VI-VIII
(francuski)
Wymagania: Gleba piaszczysta, przepuszczalna, nie
może być ciężka. Stanowisko w pełni nasłonecznione.
Uprawa i pielęgnacja: Roślina łatwa w uprawie, o
małych wymaganiach - znosi duże zasolenie, silne wiatry i słońce, toleruje
suszę. W polskich warunkach nie jest w pełni odporny na mrozy, ale szybko się
regeneruje. Sadzimy wczesną wiosną. Nie powinno się przesadzać roślin, gdyż źle
to znoszą.
Rozmnażanie: Sadzonki. Cięcie Co roku, po
przekwitnięciu można ciąć rośliny skracając je o 2/3, by nabrały bardziej
zwartego pokroju. Jeśli pędy przemarzną, usuwamy je na granicy zdrowej tkanki.
Podlewanie i nawożenie: Podlewamy obficie po
posadzeniu na bardzo suchych glebach, aby rozwinął się system korzeniowy.
Starszych okazów nie trzeba podlewać i nawozić.
Zastosowanie: Tamaryszek wspaniale nadaje się do
parków, ogrodów, zadrzewień osiedlowych oraz na tereny nadmorskie. Stosowany
jako osłona przeciwwiatrowa i umocnienie piaszczystych, suchych wydm oraz
słonecznych zboczy. Można sadzić pojedynczo lub po kilka w luźnych grupach
Śnieguliczka różowa
symphoricarpos x dorenbosii;
Śnieguliczka Doorenbosa ( Symphoricarpos x doorenbosii )
Gatunek hodowlany. Zrzucający na zimę liście gęsty krzew o łukowato wygiętych
pędach, który rozrasta się przez odrosty korzeniowe. Liście ma drobne, zielone,
jajowate. Niepozorne, różowe miododajne kwiaty są skupione na wierzchołkach
pędów. Jesienią dojrzewają krótkie grona kuleczkowatych owoców, obciążające
wiotkie gałązki, które mocno się przewieszają.
Rozmiary: Wysokość 1,5-2 m, szerokość nieco większa.Odmiany:'Ametyst' - do 1,5 m wysokości, liście ciemnozielone, owoce duże, intensywnie liliowróżowe, 'Mother of Pearl' - do 2 m wysokości, liście ciemnozielone, owoce bardzo liczne, kuliste, białe z różowym rumieńcem; 'Magic Berry' ponad 2 m wysokości, owoce fioletowo-różowe; 'White Hedge' - o zwartym pokroju, do 1,5 m wysokości, liście jasnozielone, kwiaty w wydłużonych gronach, owoce duże (do 1,5 cm średnicy), białe, bardzo liczne.
Kwitnienie: W czerwcu.
Wymagania: Roślina niewymagająca, rośnie na glebie od piaszczystej do gliniastej, o odczynie pH 5-7,5. Stanowisko słoneczne lub półcieniste, cień znosi odmiana 'Ametyst'.
Uprawa i pielęgnacja: Na stanowiskach słonecznych owoców jest więcej i ładniej się wybarwiają. Roślina średnio odporna na mróz. Jeśli pędy przemarzną, zwykle odrasta od korzeni.
Rozmnażanie: Łatwe przez oddzielanie odrostów, ewentualnie przez sadzonki półzdrewniałe.
Cięcie: Dobrze znosi cięcie, ale nie jest ono konieczne.
Podlewanie i nawożenie: Odporna na suszę, w zasadzie nie wymaga podlewania . Zasilanie kompostem.
Zastosowanie : Roślina ceniona za ozdobne owoce, sadzona pojedynczo lub jako naturalny żywopłot.
Źródło: http://www.e-ogrody.pl/Ogrody/encyklopedia_roslin/p/%C5%9Anieguliczka%20Doorenbosa%20/164886376
Budleja Dawida –
Buddleja davidii Lochinch
Cechy: Ozdobny krzew liściasty o silnym wzroście i
krzaczastym, rozłożystym pokroju. Wiotkie łodygi
przewieszają się pod ciężarem kwiatostanów. Kwiaty
niebiesko-liliowe z pomarańczowym środkiem, zebrane w wiechowate kwiatostany.
Wymagania: Lubi
stanowiska osłonięte, słoneczne; Gleby żyzne, wilgotne; Niepełna odporność na mróz, okrywać nasadę
krzewu.
Budleja Dawida –
Buddleja davidii White Profusion
Bujny krzew dorastający do 3 m wys. Białe kwiaty zebrane na
końcach pędów w 30-50 cm wiechy, przyciągają zapachem motyle, VI-X. Wymaga
słonecznego stanowiska, najcieplejszego w ogrodzie. Dobrze rośnie na uprawnych
glebach ogrodowych. Kwitnie na jednorocznych pędach. Corocznie mocno
przycinany, kwitnie obficie w tym samym roku.
(autorzy: Magdalena Tomżyńska; Agencja Promocji Zieleni –
APZ)
Forma krzew
Siła wzrostu wzrost typowy dla gatunku ; pokrój
krzaczasty rozłożysty ; docelowa wysokość od 2 m do 3 m
Barwa liści (igieł) ciemnozielone ;zimozieloność
liści (igieł) liście opadające na zimę
Rodzaj kwiatów pachnące; kwiatostan ;barwa kwiatów
białe ;pora kwitnienia czerwiec, lipiec, sierpień, wrzesień, październik
Wymagania: stanowisko słoneczne ; podłoże wilgotne, ph
podłoża roślina tolerancyjna
Walory pachnące kwiaty; ozdobne z kwiatów
Zastosowanie ogrody przydomowe; kompozycje
naturalistyczne (parki i ogrody);rabaty; w grupach
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz