Migdałowiec trójklapowy (migdałek) łac. Prunus triloba ang. Flowering Almand
-17-
Typ rośliny : Krzew liściasty, zrzucający liście.
Wysokość: Migdałki występują w formie piennej lub krzewiastej. Forma krzewiasta osiąga zwykle około 1m, forma pienna zależy od wysokości pnia; wtedy jest to niewielkie drzewko.
Ozdoba rośliny: Kwiaty wyjątkowej urody; małe podobne do pełnych różyczek o jasnoróżowej barwie, są gęsto osadzone na prawie całej długości pędów. Ukazują się przed rozwojem liści co powiększa efekt kwitnienia. Liście w żywo zielonej barwie, średniej wielkości, karbowane.
Pora kwitnienia: Koniec kwietnia i początek maja.
Uprawa: Roślina dość łatwa w uprawie, żywotniejsza i prostsza w uprawie jest forma krzewiasta rośliny niż forma pienna. Krzewiaste migdałki lepiej znoszą mrozy. Roślinę należy zabezpieczyć przed mrozem, usypując kopczyk z ziemi, a na terenach o ostrzejszym klimacie owinąć słomą. Dobrze znosi zanieczyszczenie powietrza.
Cięcie wykonuje się po przekwitnięciu, raz na 3-4 lata i nie skraca się zbyt mocno pędów ze względu na osadzenie kwiatów wzdłuż całej ich długości. U roślin szczepionych trzeba też starannie wycinać pędy wyrastające z podkładki (zwykle proste i cienkie), które szpecą i osłabiają roślinę.
Migdałek ma też pewne wymagania co go gleby i stanowiska.
Gleba: Może rosnąć nawet w przeciętnej glebie ale najlepiej rośnie w glebie żyznej i wilgotnej. Niezbyt mu służy gleba piaszczysta lub ciężka, podmokła czy gliniasta.
Stanowisko: Słoneczne i zaciszne.
Zastosowanie: Najlepiej posadzić migdałek tak by był odpowiednio eksponowany np.: pojedynczo na trawniku. Odpowiada mu też miejsce przy południowej ścianie budynku. Formy pienne odpowiednie są do małych ogródków, do ogrodów o geometrycznych kształtach rabat i roślin.
Pędy migdałka nadają się na kwiat cięty. Można przyspieszyć kwitnienie umieszczając ścięte pędy pod koniec zimy w mieszkaniu, w wazonie z wodą. Zakwitają po 7 - 10 dniach.
Ciekawostki: Migdałek należy do tego samego rodzaju (Amygdalus) co brzoskwinie, śliwy czy morele.
Wysokość: Migdałki występują w formie piennej lub krzewiastej. Forma krzewiasta osiąga zwykle około 1m, forma pienna zależy od wysokości pnia; wtedy jest to niewielkie drzewko.
Ozdoba rośliny: Kwiaty wyjątkowej urody; małe podobne do pełnych różyczek o jasnoróżowej barwie, są gęsto osadzone na prawie całej długości pędów. Ukazują się przed rozwojem liści co powiększa efekt kwitnienia. Liście w żywo zielonej barwie, średniej wielkości, karbowane.
Pora kwitnienia: Koniec kwietnia i początek maja.
Uprawa: Roślina dość łatwa w uprawie, żywotniejsza i prostsza w uprawie jest forma krzewiasta rośliny niż forma pienna. Krzewiaste migdałki lepiej znoszą mrozy. Roślinę należy zabezpieczyć przed mrozem, usypując kopczyk z ziemi, a na terenach o ostrzejszym klimacie owinąć słomą. Dobrze znosi zanieczyszczenie powietrza.
Cięcie wykonuje się po przekwitnięciu, raz na 3-4 lata i nie skraca się zbyt mocno pędów ze względu na osadzenie kwiatów wzdłuż całej ich długości. U roślin szczepionych trzeba też starannie wycinać pędy wyrastające z podkładki (zwykle proste i cienkie), które szpecą i osłabiają roślinę.
Migdałek ma też pewne wymagania co go gleby i stanowiska.
Gleba: Może rosnąć nawet w przeciętnej glebie ale najlepiej rośnie w glebie żyznej i wilgotnej. Niezbyt mu służy gleba piaszczysta lub ciężka, podmokła czy gliniasta.
Stanowisko: Słoneczne i zaciszne.
Zastosowanie: Najlepiej posadzić migdałek tak by był odpowiednio eksponowany np.: pojedynczo na trawniku. Odpowiada mu też miejsce przy południowej ścianie budynku. Formy pienne odpowiednie są do małych ogródków, do ogrodów o geometrycznych kształtach rabat i roślin.
Pędy migdałka nadają się na kwiat cięty. Można przyspieszyć kwitnienie umieszczając ścięte pędy pod koniec zimy w mieszkaniu, w wazonie z wodą. Zakwitają po 7 - 10 dniach.
Ciekawostki: Migdałek należy do tego samego rodzaju (Amygdalus) co brzoskwinie, śliwy czy morele.
Źródło: http://ogrod-amat.strefa.pl/migdalowiec_trojklapowy.php
To dość kapryśna roślinka, łatwo atakowana przez choroby, ale wynagrodzi każdemu właścicielowi jego starania swoim pięknym kwitnieniem. Na zdjęciu mój migdałek z kwietnia 2011.
Najwłaściwsze miejsce dla siebie na komentarz znalazłam pod migdałowcem.......egzotycznie mi w chwili obecnej najbliższym, gdyż mieszkam w kraju gdzie maj oraz czerwiec zakwitają do okola w pachnące migdały. Pani Jolu, piękny kwietny blog Pani tworzy, będę w nim gościć już na stałe.Pozdrawiam ciepło z odległej Platja DAro, pełna podziwu i wdzięczności dla całej Pani pracy zawodowej i twórczej, stęskniona za ukochanym Paczkowem, posiadaczka passiflory caerulea , Dorota.
OdpowiedzUsuń