Rannik

Rannik zimowy łac. Eranthis hyemalis ang. Winter aconite

-2-

Typ rośliny : Roślina cebulowa (bulwiasta) zimująca w gruncie

Wysokość: Niska roślina, dorasta do 10-15 cm.

Ozdoba rośliny: Żółte kwiaty o średnicy 2-4 cm wyrastające na n bezlistnych szypułkach. Okwiat składający się z kielicha i korony otaczają od spodu liście sterczące sztywno w formie kołnierzyka. Kwiaty wydzielają miodowy zapach.

Pora kwitnienia: Przełom lutego i marca. Zakwitają jeszcze przed popularnymi przebiśniegami. Otwierają się w temperaturze 10 st.C i mogą kwitnąć dość długo ale gdy temperatura wzrośnie do kilkunastu stopni szybko przekwitają.

Uprawa: Ranniki są dość łatwe w uprawie ale mają jednak pewne wymagania zwłaszcza co do gleby. Warto też zwrócić uwagę na głębokość sadzenia bulw, która wynosi od 4 do 8 cm. Bulwy rannika umieszczone za głęboko źle rosną a zbyt płytko wysychają.

Rozmnażanie z nasion - często same się rozsiewają. Siew należy wykonać po zbiorze nasion w końcu maja. Druga metoda rozmnażania to podział małych, nieregularnych bulw. Dzieli sie je co 2-3 lata pod koniec okresu wegetacji, w maju, przed zaschnięciem liści. Jeżeli starych bulw nie dzielimy to tracą one zdolność mnożenia. Po podziale można je od razu wysadzić do gruntu lub przechowywać do jesieni przysypane wilgotnym torfem.

Gleba: Próchnicza, wilgotna o odczynie obojętnym.

Stanowisko: Słoneczne lub lekki półcień.

Zastosowanie: Ranniki uprawia się przede wszystkim ze względu na niezwykle wczesną porę kwitnienia. Mogą być sadzone pod drzewami i krzewami liściastymi, gdzie wczesną wiosną dociera słońce, na rabatach w towarzystwie innych wcześnie kwitnących kwiatów takich jak przebiśniegi, pierwiosnki, fiołki, kokorycze czy śnieżyce. Nadaje się do ogródków skalnych i do pędzenia.

Ciekawostki: Ranniki są roślinami miododajnymi. W stanie dzikim występują w Europie południowo-zachodniej i środkowej. Roślina jest trująca.

źródło:http://ogrod-amat.strefa.pl/rannik_zimowy.php